Фарҳанги тафсирии сезабона (тоҷикӣ-русӣ-англисӣ) доир ба хоҷагии ҷангал дар соҳаи илми ҷангал иқдоми нахустин ба шумор меравад. Дар фарҳанг истилоҳот доир ба хоҷагии ҷангал, намудҳои асосии дарахтон ва ҷангалҳо, барўйхатгирӣ, баҳисобгирӣ, ҷангалҳои муҳофизатӣ, буриши ҷангалҳо, равишҳои умумии барқароршавии ҷангал, касалиҳо, зараррасонҳо ва ҳашарот, сӯхтори ҷангал ва ғайра, ҳамчунин баъзе истилоҳоти бо ин илм алоқаманд-хокшиносӣ, геоморфология, экалогияи муҳити

 Шабе торику тирамоҳӣ буд. Бонкдори пир дар ҳуҷраи корияш аз гӯшае ба гӯшае қадам мезад ва маросими меҳмониеро ба ёд меовард, ки ӯ понздаҳ соли пеш дар тирамоҳ баргузор карда буд. Дар ин нишаст мардумоне оқилу огоҳ ҷамъ омада, суҳбати ҷолиберо гарм гирифта буданд. Зимнан, аз ҳукми қатл мегуфтанд. Бештари меҳмонон, ки миёни онон донишманду рӯзноманигор ҳам кам набуд, аксаран ба ҳукми қатл мухолиф буданд. Онҳо ин абзори ҷазоро мансух, барои кишварҳои масеҳӣ ношоисту норавою

 Ҳафтае қабл  чандин номгӯй китоб ба теъдоди 250 адад  аз ду нашриёти кишвар - “Донишварон” ва “Эр- граф” ба Китобхонаи миллии Тоҷикистон ворид гардиданд. Ҳамаи ин китобҳо дар нимсолаи аввали соли ҷорӣ интишор ёфтаанд. Инҳо:

1. “Фарҳанги тафсирии истилоҳоти хоҷагии ҷангал” Агентии хоҷагии ҷангали назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Душанбе – 2019  3- нусха.

 Эпоси қаҳрамонии халқи тоҷик «Гӯрғулӣ» маҳсули тафаккури бадеӣ-ҳунарии мардуми тоҷик буда, фарогири орзуву ормонҳо васфи корнамоиҳои паҳлавонон, ҳифзи Ватан ва тарғиби адолати иҷтимоӣ мебошад. Эпоси «Гӯрғулӣ» дар ҳаёти маънавӣ ва мадании халқи тоҷик, хусусан аҳолии ноњияҳои ҷанубии Тоҷикистон мавқеи калон дорад. Эпоси «Гӯрғулӣ» таърихест, ки ба василаи ровиён аз гузаштаи пурпайкору диловарии аҷдоди тоҷикон қисса мекунад.

 Ҳасан шубҳае надошт, ки ў ба қуллаи мақсади зиндагӣ расидааст. Замона бошад, бо роҳи  худ мерафт – замони нав – замонаи мураккаб на танҳо дигаргунсозии ҷамъият, балки тағири табиати инсонро талаб мекард. Ин замона аз сохтмон сар шуд: каналҳо месохтанд, роҳҳо, шаҳрҳо бунёд мекарданд. Техника пайдо шуд. Коргоҳи механикии нав, мошинҳои аввалин, мардумро моту ҳайрон карда, дар роҳҳо ба ҳаракат даромаданд. Ҳасан гумон дошт, роҳи зиндагиашро фақат худаш муайн карда метавонад ва

 Мошини Чарлз Беббиҷ аз рӯи хусусиятҳо ва қисмҳои пешбинишудааш ба мошинҳои ҳисоббарори муосир хеле шабоҳат дошт. Он ба монанди компютерҳо хотира, қисми коркардабароии маълумот, қисми дохилкунӣ ва хориҷкунии маълумот ва ғайраро соҳиб буд. Ҳатто барои ин мошин барнома низ сохта шуда буд. Онҳо аз тарафи аввалин барномасозии ҷаҳон, духтари шоири инглис Ҷон Байрон — Ада Ловлейс навишта шуда буд. Имрӯз ба шарафи ин хонум номи яке аз забонҳои барномасози «Ада»