Бисту cе сол пеш дар ҳамин рӯз дар шаҳри Душанбе ду олими барҷастаи соҳаи тибб – Юсуф Исҳоқӣ ва Минҳоҷ Ғуломов аз ҷониби гурӯҳҳои террористӣ кушта шуданд. Ин ду абармарди илми тоҷик замоне ҳадафи тири нохалафон қарор гирифтанд, ки илми тибб ба ҳузури пурбаракати онҳо ниёзи бештар дод. Тоҷикистон дар аввалин солҳои Истиқлолияти давлатии худ аз олимоне ҷудо шуд, ки фахри тибби ҷаҳонӣ буданд. Дар бораи шахсият ва кушоишҳои илмии академик Юсуф Баширхонович Исҳоқӣ мақолаи Қобилҷон ҚОБИЛОВ, муовини ректор оид ба корҳои муолиҷавии  ДДТТ ба номи Абуалӣ ибни Синоро ин ҷо мегузорем.

 Субҳи имрӯз Директори Китобхонаи миллии Тоҷикистон, профессор  Абдусалом Мирализода Кордори Сафорати Ҷумҳурии Куриёи Ҷанубӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷаноби Ли Вучёлро ба ҳузур пазируфт.

 Директори Китобхонаи миллӣ меҳмони олиқадрро бо таърихи бунёди Китобхонаи миллӣ, шароити он, толорҳои хониш, бойгонӣ, омӯзиши забонҳои хориҷӣ ва ғайра ошно намуд.

 Имрўз дар маҳфили «Дастони моҳир» шўъбаи кўдакон ва наврасон бахшида ба  рўзи «Ғалаба» мавзӯъ сохтани мошинҳои зиреҳпӯши ҷангӣ, аз ҷумла тонк матраҳ шуд. Бачаҳо тонк сохтанд ва гуфтанд, ки бо ин тонкҳо мехоҳанд Ватани маҳбубро аз ҳар душман ҳимоя кунанд.

 Нўҳуми май рўзи «Ғалаба» бар Олмони фашистӣ мебошад. Мардуми собиқ шуравӣ 1418 рўзи дароз ва душвор интизорӣ  кашида, боварӣ доштанд, ки он рўзи

 Дирўз шурўъ аз субҳи барвақт як гурӯҳ кормандони Китобхонаи миллӣ даст ба корҳои тозагиву ободонӣ ба боғи Китобхона заданд. Алафҳои боғ расидаву мавсими даравашон низ расида бу ва мебоист онро дарав мекарданд. Ин поккориро метавон як рӯзи дарави умумӣ дар ҳотаи Китобхонаи миллӣ номид.

 Боронҳои пай дар пайи фасли баҳор, ки аз миёнаҳои моҳи апрел шуруъ ба боридан карданд, имкон надоданд, ки алафи боғ сари вақт дарав шавад. Ва ин борон сабабгори

 Имрӯз ҳунарманди варзида ва яке аз чеҳраҳои шинохтаи театр ва синемои кишвар, Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон, дорандаи ҷоизаи давлатии ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ Гурминҷ Завқибеков ба синни мубораки 90 қадам мегузошт. Дардо аламо, ки ҳамин гуна як ҳунарманди нотакрор ва борикназар умри тӯлонӣ надид ва имрӯз дар байни мо нест. Шоиста аст ҳоло бо чанд ҷумла аз ӯ ёд кунем.

Деҳаи зебоманзари Шучанди ноҳияи Рўшон, ки Гурминҷ соли 1929 

 Дар аввалин рӯзи сафари Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Пекин (25-уми апрели соли равон) ҷиҳати ширкат дар кори Форуми дуюми ҳамкории байналмилалии сатҳи баланд «Як камарбанд - як роҳ»   дар нашриёти “Контраст”-и пойтахти кишвар китоби сарвари Чин Си Ҷинпин  бо номи “Дар бораи дипломатияи миллии Чин, ибтикори “Як камарбанд – як роҳ” ва ҷомеаи сарнавишти ягонаи башарият” бо забони тоҷикӣ интишор ёфт.