Нависандае, ки инак, мехоҳам ба хонандаи арҷманд ва ниҳоят гиромии тоҷик муаррифӣ ва чанде аз асарҳои ба назари банда ҷолибу хонданибоби онро пешниҳод намоям, ҳаёти рангину аз лиҳози адабӣ нотакрор ва намунаи ибратро паси сар кардааст.

  Тэру Миямото 6 марти соли 1947 дар ш. Кобе ба дунё омадааст. Тавре мунаққидони адабӣ менависанд, ӯ дар як замон дар қатори  нависандагони номӣ, аз қабили Рю Мураками ва Кэндзи Накагава рӯйи мавҷҳои “насри ҷадиди ҷопонӣ” ба адабиёт ворид шудааст. Вале агар номи ду нафари охир дар Русия вирди забонҳо шуда бошад, шахсияти Тэру Миямото ба доираи маҳдуди мардум шинос буд. Сабабаш, пеш аз ҳама, дар он аст, ки асарҳои ӯ дар ибтидо ба забони русӣ тарҷума нагардида буданд. Ҳамчунин

  Ба оғози фаъолияти шуъбаи коркарди адабиёт 86 сол пур шуд. Бо таъсис ёфтани Китобхонаи шаҳрӣ дар соли 1933 дар Ҷумҳурӣ шуъбаи коркарди адабиёт низ фаъолияти хешро оғоз намуда, тайи 86 соли фаъолияташ дар корбурд намудани адабиётҳои ватанию хориҷӣ нақши калидӣ дошт.

  Шуъба то ин дам вазифаи коркарди тамоми фондҳои Китобхонаҳоро иҷро менамояд. Дар ин навбат шуъбаи коркарди адабиётро дар Китобхонаҳои бонуфуз қадимию муҳим шуморидан дуруст меояд. Умуман фаъолияти майдони коркарди адабиёт васеъ буда,  дар дохили худ боз як қатор бахшҳоеро низ то ин дам

   Мураттиби ин китоби хубу хонданӣ Лутфулло Солиев аст, ки зери назар академик Носирҷон Салимӣ навишта ва аслан барои наврасону ҷавонон таҳия шудааст. Аз ин китоб донишомӯзони мактабҳои миёна ва олӣ метавонанд истифода баранд.

    Профессор Саид Нуриддин Саид- вазири маориф ва илми Тоҷикистон дар сарсухани китоб навиштааст, ки  “консепсияи милли инизоми маориф дидгоҳҳо ва арзишгузориҳои комилан навро ба вуҷуд овард, ки он афзун бар илмҳои ҷомеашиносӣ дар илмҳои табиатшиносӣ низ татбиқ шуд... Нашри китоби «Донишномаи химия», ки аз шумули нахустин донишномаҳои тахассусии мактабиву донишгоҳӣ аст, воқеан, падидаи нишотбахш ва лоиқи таҳсин мебошад. Гузашта аз осори

 Филми «Марги судхӯр» яке аз муваффақиятҳои бузурги синемои тоҷик ба шумор меравад. Бо филми «Марги судхӯр» кинематографияи тоҷик бори дуввум ба эҷодиёти устод  Садриддин Айнӣ рӯй овард (бори аввал аз рӯи асари «Дохунда» соли 1956 филм ба навор гирифта шудааст, сенарияи И. Луковский, Т. Собиров, рассом Д. Илёбоев, бастакор З.Шаҳидӣ).

Офарандагон ҳангоми тайёр намудани сенария ва замони наворбардор манзараҳои Бухорои кӯҳна

   Дар доираи ҳамкориҳои мутақобилаи судманд Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон ба Китобхонаи миллии Тоҷикистон панҷ китоби тозанашру арзишманд: «Риёз-уш- шуаро»-и Муҳаммадалӣ Волаи Доғистонӣ, (ҷилдҳои 1,2,3), «Маҷолис–ун нафоис»-и Алишери Навоӣ, «Лубобу-л-албоб»-и Муҳаммад Авфии Бухороӣ, «Калимот-уш-шуаро»-и Муҳаммадафзали Сархуш ва «Туҳфаи сомӣ»-и Соммирзои Сафавиро бо теъдоди 70 нусха тақдим намуд. Китобҳои мазкур бо сарсухани Вазири маориф ва илм, узви вобастаи Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон, профессор  

Дар Тоҷикистон 11-13 ҷуфт шоҳин лона мегузорад. Парандаи муқимист, вале зимистон  аз саргаҳи муҳити зист ва ҷойҳое, ки гунҷишк, лойхўрак, кафтар ва мурғони обӣ бисёранд, поён мефарояд. Ҷуфти шоҳин доимист. Дар як лона чанд сол чўҷа мебарорад. Тухмро шоҳини модина  пахш мекунад.

Шоҳин (Falconiidae) яке аз парандагони нодири