Таҳти роҳбарии Абдушукур Назаров зиёда аз 10 нафар рисолаи номзади ва докторӣ ҳимоя кардаанд. Муаллифи зиёда аз 150 асари илмӣ ва методию таълимӣ, аз чумла 10 монография, 12 дастури таълимӣ мебошад. Иштироккунандаи як қатор конфронсу ҳамоишҳои байналхалқӣ (Коллеч-Стейшен-ИМА, 1995), Деҳлӣ, (1995), Анталия, (2003), Маскав, (2007) мебошад. Бо ифтихорномаи Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон (1991) мукофотонида шудааст.

 Аз ҷумлаи шоирони таронасарост. Дар бойгонии радио даҳҳо таронаи ӯ бо садои машҳуртарин сарояндагон маҳфуз аст. Аз соли 1963 то даме, ки ба нафақа рафт, дар бахши мусиқии радиои Тоҷикистон фаъолият мекард ва хеле барномаҳои ҷолибу шунидание аз ҳаёти ҳунармандон таҳияи кардааст.

 СОБИР СУЛТОН 9 майи соли 1934 дар деҳаи Шаватки Поёни ноҳияи Айнӣ таваллуд шудааст. Соли 1958 Донишкадаи давлатии омӯзгории Душанберо хатм карда, солҳои 1958-1962 ходими

 Боварӣ дорам, вақте  мерасад, ки  Падару  Модарон  дар  ҷиҳоздони  фарзандон  ба ҷуз аз қолину яхдон, чойнику пиёла, китобҳои нодиру муқаддасро мегузорад. Китоб чун падару модар насиҳатгар, чун муаллим сабақомўз аст. Сабақомўзи беғаразу рўшноинамои мо умри ҷовидон  дорад. 

 Гузаштагони мо фармудаанд:Одам дар асри худ бояд  ниҳол сабзонад, ҷўй канда об барорад, фарзанд ба камол бирасонад, дўстонро кобаду ёбаду  парварад,ба душмани

 Дар партави дастуру супоришҳои Асосгузори сулҳу ваҳдат Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон оиди баланд бардоштани мақоми китоб дар ҷомеа, таҳким бахшидан ба рушди соҳаҳои  гуногуни фарҳанг, алалхусус ба соҳаи китобдор ва китобхонашиносӣ, баланд бардоштани сатҳи фаъолияти китобхонаҳо, тарбияи насли наврас дар руҳияи созандагӣ, бунёдкорӣ, ҳисси хештаншиносӣ, ватандўстӣ, эҳтиром ба таърих ва мероси гаронмояи ниёгон,

 Ҳар шахсияти адабӣ шарофату хосияте дорад ва дар ҳамин замина дар ёди ҳамқаламону шогирдон ва ҷомеа мемонад. Масалан: ҳамин ки қадами Боқӣ Раҳимзода ба Иттифоқи нависандагон мерасид, дар як лаҳза деги ҳазлу шӯхӣ ба ҷӯш меомад. Бо муаллим Мирсаид Миршакар рӯ ба рӯ меомадед, ҳатман мепурсид: "Ягон асари нав навишта истодаӣ ё не?".

- Ҳо, кам-кам ҷумбуҷӯл дорем, - посух медодем.

- Асари нағз бо ҷумбуҷӯли кам-кам рӯи коғаз намеояд, - бо

Ҳамватанони азиз!

 Фардо барои мусулмонони ҷаҳон моҳи шарифи Рамазон фаро мерасад. Ба ин муносибат мардуми шарифи Тоҷикистонро самимона табрик мегӯям. Рамазон дар ҳаёти мусулмонон айёми озмоиши ирода, сабру таҳаммул ва ба камол расонидани дигар хислатҳои неки инсонӣ ба ҳисоб меравад.