Бо ибтикори Шӯъбаи тар-иб ва баргузории чорабиниҳои фарҳангии Китобхонаи миллӣ бахшида ба 140-умин солрӯзи бунёдгузори ададбиёти муосири тоҷик, Қаҳрамони Тоҷикистон устод Сабриддин Айнӣ намоиши китоб ташкил шуд.

Хоҳишмандон зарфи чанд рӯзи оянда имкон дорад бо китобҳои устоди сухан “Мактаби кӯҳна”, “Ғуломон”, “Одина”, “Дохунда”, “Марги

Аз таваллуди Султон Шоҳзода-шоири хушнависи тоҷик 75 сол ва аз маргаш 23 сол гузашт. Султон Шоҳзода журналист буд, умре дар нашрияҳо ва нашриётҳои кишвар кор кардааст. Вале фаъолияти шоириаш аз рӯзноманигорӣ барҷастатар будааст. Соҳиби шаш маҷмуаи шеъ буд, ки аввалинаш соли 1975 ва охиринаш соли 1994 чоп шудаанд. Дар муаррифиномаи Иттифоқи нависандагон омадааст:

СУЛТОН ШОҲЗОДА 1 апрели соли 1943 дар деҳаи Поршневи ноҳияи Шуғнони ВМКБ ба ҷаҳон омадааст. Соли 1949 факултаи таъриху филологияи Донишкадаи давлатии омӯзгории Душанберо хатм кардааст. Корманди рӯзномаҳои «Комсомоли Тоҷикистон», «Маориф ва маданият» будааст.

Дар боби ҳамсоя ва ҳамсоядорӣ бузургони мо зиёд суханҳои ҳикматомез гуфтаанд, ки гулчини онҳо вақти зиёд мехоҳад. Намунае аз он фармудаҳо:

Э писар ҳамсояро хушнуд дор,
То ту бошӣ раста дар рўзи шумор.

Ё ин ки:

Дар Кӯлоб ва баъзе деҳоти Рашт дар паҳлуи чоши хирман кордеро (теғаш ба самти қибла) мегузоштанд, то ки он аз чашми бад ва таъсири манфии махлуқоти зиёнрасон муҳофизат намояд. Сипас, пирмарди табаррукеро, ки гузаштагонаш деҳқон будаанд,ба сари хирман даъват менамуданд. Муйсафед бо пойи таҳорат аз чош як мушт ғалларо гирифта, ба он сураеро аз Қуръон хонда медамид ва ба болои чош мепошид.